ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΤΗ ΣΙΑ ΚΟΣΙΩΝΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΣΟΦΙΑ ΤΣΙΠΑ

” ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑ ΑΝΕΜΕΛΗ ΣΧΕΔΟΝ ΠΟΤΕ…”

-Είσαι ένας άνθρωπος που πορεύεται πλάι στις ειδήσεις, παρέα με τα γεγονότα και τις εξελίξεις. Πως βλέπεις την μετά την πανδημία εποχή και τι πιστεύεις ότι θα αφήσει πίσω της;

   Δεν πιστεύω ότι θα ξεμπερδέψουμε τόσο εύκολα. Πιστεύω ότι έχουμε ακόμη χρόνο μπροστά μας για να πούμε ότι ξεμπερδέψαμε από την πανδημία. Σίγουρα όμως βλέπω τα πράγματα πιο φωτεινά. Ζήσαμε έναν χρόνο μέσα στο σκοτάδι. Εγώ προσωπικά έτσι το βίωσα. Πολλές φορές απογοητεύτηκα γιατί είχα κι εγώ αυτό το wishful thinking ότι σύντομα θα τελειώσει, αλλά ήξερα μέσα μου ότι κοροϊδεύω λίγο τον εαυτό μου… Το είχα ανάγκη όμως για να επιβιώσω από αυτή τη δύσκολη διαδικασία. Πιστεύω λοιπόν ότι το βαθύ σκοτάδι τελειώνει. Βρισκόμαστε στο λυκόφως της αυγής αλλά για να φτάσει ο ήλιος ψηλά, χρειαζόμαστε λίγο καιρό ακόμη. Επομένως, περιμένουμε μια πιο φωτεινή περίοδο, περιμένω μια κάποιου είδους αναγέννηση σε όλα τα επίπεδα και κυρίως αναγέννηση του μέσα μας. Να αναγεννηθούμε εμείς ψυχικά. Περιμένω αναγέννηση της οικονομίας και πιστεύω ότι θα μπούμε σε μια περίοδο μεγαλύτερης χαράς. Μας έλειψε η χαρά. Δεν είχαμε τη δυνατότητα να χαρούμε πράγματα, όταν αμφισβητείται κάτι τόσο ουσιώδες όσο είναι η ίδια μας η ζωή ή η υγεία μας.

-Πιστεύεις ότι θα έρθουμε αντιμέτωποι με μια νέα οικονομική ύφεση;

Όχι δεν το πιστεύω. Και χωρίς να είμαι οικονομολόγος βλέπω τα οικονομικά στοιχεία και τι συμβαίνει σε όλες τις χώρες και αντιθέτως όλοι περιμένουν μια έκρηξη ανάπτυξης. Μάλιστα, μιλώντας με κάποιους ευρωπαίους αξιωματούχους το τελευταίο διάστημα μου είπαν ότι αυτό που περιμένουν πέραν του να επαληθευτούν οι προβλέψεις τους που μιλούν για πολύ μεγάλη ανάπτυξη φέτος, αλλά κυρίως του χρόνου, είναι ότι για πρώτη φορά υπάρχουν upside risks αντί για downside risks που υπήρχαν στις προηγούμενες περιόδους και κυρίως στην περίοδο της κρίσης. Η ανάπτυξη δηλαδή μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερη. Το βλέπεις και γύρω σου. Εκεί που ήσουν κλεισμένος και φοβισμένος, τώρα βγαίνεις, καταναλώνεις, οργανώνεις ταξίδια, οι άνθρωποι προχωρούν στις δουλειές τους, σκέφτονται να κάνουν νέα πράγματα, όπως εσύ. Κάνουν επενδύσεις. Υπό αυτήν την έννοια πιστεύω ότι έρχεται μια αναγέννηση σε αυτόν τον τομέα.

-Είσαι η μοναδική anchorwoman θα μπορούσαμε να πούμε, η οποία σε τόσο μικρή ηλικία, μπορεί επάξια να σταθεί πλάι σε παρουσιαστές μύθους, μιας άλλης ηλικιακής κατηγορίας. Πιστεύεις πως το όνειρό σου έχει γίνει πραγματικότητα;

Δεν βάδισα ποτέ στην ζωή μου με όνειρα.  Δεν είχα ποτέ όνειρο να γίνω αυτό που έγινα. Οδηγός μου, εσύ με ξέρεις πολλά χρόνια, είναι η συστηματική δουλειά, η αφοσίωση σε έναν στόχο, αλλά ποτέ δεν νιώθω ότι τον πιάνω αυτόν τον στόχο, γιατί είναι κάπως virtual. Ο στόχος μου είναι να γίνομαι καλύτερη. Έχοντας λοιπόν αυτή την προτεραιότητα, στη διαδρομή πετυχαίνω διάφορους στόχους. Είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένη από την πορεία μου. Εγώ όμως και κάποιοι άνθρωποι που ήταν πολύ κοντά μου όλα αυτά τα χρόνια ξέρουμε πόση δουλειά απαίτησε. Πόσες θυσίες, αν και δεν μου αρέσει η λέξη θυσίες, γιατί ποτέ δεν θυσιάζεις πράγματα για κάτι που δεν θέλεις. Ήθελα και τα θυσίασα. Για να το διατυπώσω καλύτερα, έχω κάνει πολλές υποχωρήσεις σε ζητήματα ανεμελιάς. Δεν υπήρξα ανέμελη σχεδόν ποτέ. Και επομένως βήμα-βήμα δεν κατάλαβα πότε έφτασα σε ένα επίπεδο σαν κι αυτό που περιγράφεις. Είμαι λοιπόν ικανοποιημένη, κυρίως γιατί κοιτάζω πίσω μου και βλέπω μια σωστή πορεία, κατά τη διάρκεια της οποίας ήμουν αξιοπρεπής. Δεν έχω κάνει σπουδαία λάθη θεωρώ και κυρίως ήμουνα εκεί σε πολύ σημαντικές στιγμές για τη χώρα μας.  Σκέψου, έχω περάσει μια οικονομική κρίση και μια πανδημία. Πολλές φορές λέω θεέ μου, ένας πόλεμος μου λείπει, χτύπα ξύλο, για να ολοκληρώσω το πάζλ

-Και μετά από όλα αυτά τι; Ποιο θα ήθελες να είναι το επόμενό σου βήμα;

Αυτό που κάνω αυτή την στιγμή δεν θα το κάνω για πάντα. Ωστόσο δεν μπορώ να με φανταστώ έξω από τη δημοσιογραφία. Θα συνεχίσω για όσο μπορώ, για όσο με θέλουν οι τηλεθεατές και για όσο αντέχω, γιατί ήδη παρουσιάζω δελτία 15 χρόνια, από 26 χρόνων. Θέλω  να συνεχίσω σίγουρα για κάποια χρόνια, αλλά δεν θέλω να παρακμάσω στα δελτία. Δεν θέλω να αφήσω τον εαυτό μου να παρακμάσει σε αυτή τη θέση. Όταν θα νιώσω λοιπόν ότι έχει ολοκληρωθεί  ο κύκλος, ανάλογα με τα σήματα που θα λάβω, είτε από τις αντοχές, μου είτε από τον κόσμο, θα προχωρήσω παρακάτω.

” ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΧΥΔΑΙΩΝ ΚΑΙ ΠΙΕΣΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ…”

-Θα προσανατολιζόσουν στην πολιτική;

Όχι δεν θέλω. Με γοητεύει η πολιτική και εχω πολιτική άποψη. Με γοητεύει όμως ως ενεργό πολίτη και ως δημοσιογράφο. Κατά τ’ άλλα το βρίσκω τρομερά μαζοχιστικό αυτό που κάνουν πολλοί συνάδελφοι μου, που περνάνε στην άλλη όχθη θέλω να πω. (γελάει) Έχεις τη δυνατότητα να ασκείς κριτική σε όλους τους πολιτικούς και να ελέγχεις τη δουλειά τους και να μπεις εσύ στη θέση αυτού που δέχεται διαρκώς κριτική και ελέγχεται; Εμένα με γοητεύει αυτή η θέση στην οποία βρίσκομαι. Απέναντι.

-Αισθάνεσαι ότι σε έχει σκληρύνει η δουλειά; Ότι ίσως έχει βάλει στην άκρη ευαισθησίες που μπορεί να είχες;

Με έχει σκληρύνει ναι, οπωσδήποτε δεν το συζητώ. Με έχει κάνει πιο ψύχραιμη και πιο ώριμη απέναντι σε ζητήματα που για άλλους ανθρώπους είναι δύσκολα διαχειρίσιμα, αλλά κατά τ’ άλλα όχι, δεν με έχει κάνει λιγότερο ευαίσθητη. Αντιθέτως, με έχει κάνει περισσότερο ευαίσθητη  σε μία σειρά από ζητήματα που αν δεν έκανα αυτή την δουλειά ίσως να μην τα ήξερα, ίσως να μην τα άγγιζα  ή να μη με άγγιζαν τόσο πολύ. Ευαίσθητη ως προς τις κεραίες μου. Τα αντιλαμβάνομαι  και με ενοχλούν, αλλά και εκεί έρχεται και εφαρμόζεται η σκληράδα που λες. Όταν κληθώ να τα αντιμετωπίσω δεν θα είμαι ευάλωτη απέναντι σε αυτά τα θέματα, θα είμαι σίγουρα πιο σκληρή και πιο ώριμη να τα αντιμετωπίσω.

-Η δουλειά σου είναι να μεταφέρεις ειδήσεις. Όσο ψύχραιμη κι αν είσαι. Υπήρξε στιγμή που να συγκράτησες με δυσκολία το δάκρυ σου;

Κάποιες στιγμές αφέθηκα, παρότι προσπάθησα να μην το κάνω. Σε ζητήματα που με αφορούσαν, πολύ προσωπικά όπως οι απώλειες συναδέλφων, εκεί ζορίστηκα. Υπήρξαν και κάποια γεγονότα για τα οποία, τι να σου πω… θυμάμαι την περίπτωση της μικρής Άννυ. Δεν ξέρω, μπορεί να ήμασταν και μαζί τότε στον Σκαι. Αυτό που είχε υποστεί αυτό το κοριτσάκι μου ήταν αδιανόητο. Δεν το σήκωνε το δέρμα μου, πως να στο πω, θυμάμαι να πρέπει να πω την είδηση και να μου ανακατεύεται το στομάχι. Δεν μπορούσα. Εκεί δυσκολεύτηκα πάρα πολύ. Όπως δυσκολεύτηκα πολύ όταν καλύπτοντας την πυρκαγιά στο Μάτι βγήκε στον αέρα μία κοπέλα που ζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια γιατί έψαχνε τη μητέρα της, η οποία δυστυχώς βρέθηκε μεταξύ των θυμάτων. Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Επιπλέον, αφότου έχω γίνει μάνα έχω τρομερή ευαισθησία με ζητήματα που αφορούν τα μικρά παιδιά. Την κακοποίηση παιδιών δεν μπορώ να τη διαχειριστώ, γιατί μπαίνω αυτομάτως στη θέση του γονιού. Αυτή είναι μια τρομερή μεταβολή στον άνθρωπο όταν γίνεται γονιός.

– Ζήσαμε πολύ έντονα μέχρι πρότινος το κίνημα Μe Τoo. Πολλές οι καταγγελίες από τον χώρο του αθλητισμού και του θεάτρου. Όχι όμως και από τον χώρο της δημοσιογραφίας. Πιστεύεις ότι είναι πιο καθαρό το δικό μας τοπίο ή υπάρχει μια κάποιους είδους omerta;  

Δεν ξέρω Σοφία. Φοβάμαι ότι μιλάμε για ένα φαινόμενο που ενδημεί δυστυχώς σε όλους τους χώρους και πόσω μάλλον σε αυτούς που υπάρχουν μεγάλες φιλοδοξίες και σκληρός ανταγωνισμός. Περιστατικά ψυχολογικής κακοποίησης έχω καταγράψει και έχω υποστεί κι εγώ η ίδια. Τόσα χρόνια που είμαι σε αυτή την δουλειά, όμως, δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου περιστατικό σεξουαλικής κακοποίησης ή κάποιας ακραίας χυδαίας συμπεριφοράς. Στο χώρο που κινούμαι εγώ τουλάχιστον και το τονίζω αυτό. Έχω ακούσει σε παρελθοντικό χρόνο ιστορίες χυδαίων και πιεστικών συμπεριφορών σε άλλα μέσα εις βάρος γυναικών, αλλά από τρίτους για τρίτους. Δεν μπορώ να ξέρω. Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι ότι ειδικά στον δικό μας χώρο που οι γυναίκες έχουν φωνή, αν κάτι τέτοιο έχει συμβεί θα πρέπει να καταγγελθεί και μάλιστα βροντερά. Και θα είμαστε όλες και όλοι εκεί. Αυτό που επίσης ξέρω είναι ότι η εποχή που η γυναίκα βρισκόταν διαρκώς στη θέση του δυνάμει θύματος ή θηράματος έχει περάσει. Περνάμε σε μία άλλη εποχή και το κέρδος από όλο αυτό αυτό το σάλο που ξέσπασε πρόσφατα είναι ότι πλέον -επιτέλους- το άγχος μετατοπίζεται από το δυνάμει θύμα στον δυνάμει θύτη.  Γιατί δηλαδή να έχω εγώ άγχος που κάποιος με παρενόχλησε ή που φοβάμαι ότι θα με παρενοχλήσει και να μην έχεις εσύ πλέον άγχος ότι μπορεί να καταγγελθείς αν το επιχειρήσεις ή αν σκεφτείς να το επιχειρήσεις;

-Η εξέλιξη της πορείας σου όλα αυτά τα χρόνια έγινε μέσα από τη συχνότητα του Σκαι. Ένα νεοσύστατο κανάλι τότε. Μια νέα δημοσιογράφος εσύ και όλα αυτά τα χρόνια συμπορευτήκατε μαζί και οδηγηθήκατε στην εξέλιξη και την επιτυχία. Σκέφτηκες ποτέ να φύγεις από τον Σκάι. Να δεις και κάτι άλλο;

Στον Σκαι πήγα πάρα πολύ νέα, αλλά δουλεύω και από πάρα πολύ νέα. Είχα και προηγούμενους επαγγελματικούς σταθμούς, αλλά οπωσδήποτε έγινα ευρέως γνωστή μέσα από την δουλειά μου στον Σκάι,  γιατί κατά τ’ άλλα δουλεύω από 18 χρονών σε διάφορα Μέσα Ενημέρωσης.  Υπήρξαν αρκετές προτάσεις όλα αυτά τα χρόνια. Καμία όμως δεν αξιολόγησα ως σημαντικότερη, σπουδαιότερη από αυτή που ήταν το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Σκάι με το οποίο είμαι και συνυφασμένη, δηλαδή ταυτοτικά. Μεγάλωσα μαζί του και μεγάλωσε μαζί μου, επομένως για να πω εγώ ότι αφήνω αυτό το προϊόν, το οποίο το νιώθω δικό μου, για να πάω κάπου αλλού, θα έπρεπε να συντρέχουν μια σειρά από προϋποθέσεις πολύ συγκεκριμένες, οι οποίες δεν συνέτρεχαν σε κάθε πρόταση που δεχόμουν διαχρονικά. Δεν ένιωσα ποτέ ότι θα άξιζε το κόπο για κάποιες από αυτές τις  προτάσεις να αφήσω τον Σκάι.

“ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΟΤΙ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ…”

-Η μητρότητα άλλαξε τη ζωή σου;

Απολύτως. Αλλάζουν πάρα πολλά πράγματα, αλλάζει η ψυχοσύνθεσή σου, αλλάζει ο τρόπος  με τον οποίο αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου και τον κόσμο. Εγώ πλέον δεν λειτουργώ μόνο για τον εαυτό μου, εγώ πρωτίστως πλέον λειτουργώ για ένα πλάσμα  του οποίου φέρω την ευθύνη μέχρι να πάρει αυτό,  την ευθύνη της δικής του ζωής, επομένως αλλάζει εντελώς ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεσαι, τοποθετείς τον εαυτό σου στον κόσμο. Έχω γίνει μάνα κουκουβάγια, μάνα λύκαινα, μην μου πειράξει κανείς το παιδί, θα τον σκίσω. Ξέρεις όλα αυτά τα αντανακλαστικά της μάνας, αλλά αλλάζει και η θεώρησή σου απέναντι στον κόσμο. Θέλεις για το παιδί σου πλέον να συμβάλλεις στο να γίνει καλύτερος ο κόσμος. Θέλεις να υπάρχει μεγαλύτερη δικαιοσύνη, γιατί μέσα σε αυτόν τον κόσμο θα ζει και το παιδί σου και γι’ αυτό θες να ζεις κι εσύ σε έναν πιο δίκαιο κόσμο. Θέλεις η πόλη σου να είναι πιο καθαρή ώστε  να ζει το παιδί σου σε μία πιο καθαρή πόλη. Διαρκώς κάνουμε επισημάνσεις στον μπαμπά..(γελάει) Επομένως, ξανατοποθετείσαι και στον κόσμο και στην ευθύνη που έχεις εσύ ο ίδιος ως άτομο μέσα στην κοινωνία και βεβαίως αλλάζει η καθημερινότητα σου. Είμαι ένας άλλος άνθρωπος ας πούμε που ξυπνάω το πρωί και σκέφτομαι τι ανάγκες έχει το παιδί. Να του μαγειρέψω, να έχει τα ρούχα του, να πάει καλά στο σχολείο, τώρα πια που πηγαίνει. Να τον ξεναγήσω στον κόσμο, να του εξηγήσω τι είναι αυτό το μέρος στο οποίο τον έφερα να ζήσει. Κάναμε πάρα πολλά πράγματα μαζί πριν ξεκινήσει το σχολείο και νιώθω πολύ περήφανη γι’ αυτό. Εξέπληξα ακόμα και εμένα δηλαδή, δεν πίστευα ότι μπορεί να έχω τέτοια δύναμη, τέτοια όρεξη και τέτοια διάθεση. Δεν το πίστευα ότι θα μπορούσα να κοιμάμαι τόσο λίγο, να δουλεύω τόσο πολύ και παράλληλα να είμαι καλή μανούλα.

-Αν ρωτήσω σε ποιόν μοιάζει θα δημιουργήσω οικογενειακό διπλωματικό επεισόδιο;

Όχι, νομίζω ότι είναι μια κοινή παραδοχή ότι το παιδί μοιάζει σε εμένα! (γελάει)

-Είσαι αυστηρή μαμά;

Είμαι και δεν είμαι. Δηλαδή είμαι αυστηρή σε θέματα αρχών. Δεν θέλω να είναι αναιδής, δεν θέλω να είναι αχάριστος, δεν θέλω να θεωρεί ότι όλα του χαρίζονται, θέλω να λέει ευχαριστώ, παρακαλώ, συγγνώμη και να τα εννοεί. Από την άλλη, είμαι ελαστική,  υπό την έννοια ότι θέλω να τον αφήνω να ζει εμπειρίες. Δηλαδή, θυμάσαι που ήμασταν μικρά και πηγαίναμε στις ταβέρνες και βάζαμε μέσα στην πορτοκαλάδα αλάτι, πιπέρι, μουστάρδα, κέτσαπ και περνάγαμε πάρα πολύ ωραία αλλά μας μάλωναν συνέχεια οι γονείς μας; Εγώ δεν τον μαλώνω γιατί πιστεύω ότι είναι κάτι κανονικό και πιστεύω ότι και από αυτό κάτι κερδίζει. Είμαι υπέρ του να αποκτά εμπειρίες ακόμη και από το ποτήρι με όλο αυτό το κοκτέιλ (γελάει). Θεωρώ ότι είναι μια εμπειρία άρα δεν είμαι η μαμά που λέει,  πρόσεξε το ένα, πρόσεξε  το άλλο,  μη, μη, μη.  Τον αφήνω να πάθει και πράγματα…

“ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ Ο ΔΗΜΟΣ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΣΩΛΗΝΑ…”

-Κάνεις όνειρα για τον μικρό Δήμο; Θα προτιμούσες να τον δεις πολιτικό η δημοσιογράφο;

Σίγουρα όχι πολιτικό. Δημοσιογράφο δεν θα είχα πρόβλημα, αλλά γενικώς δεν θέλω να τον καθοδηγήσω. Θέλω να πλάσω έναν ελεύθερο άνθρωπο που να έχει ελεύθερη βούληση, να ακολουθήσει τα ένστικτά του. Να ακολουθήσει την τάση του και να μη μπει σε κανένα σωλήνα. Σε κανένα σωλήνα οικογενειακό. Να γίνει αυτό που θέλει. Πολιτικός δεν θα ήθελα να γίνει, γιατί ξέρω πόσο πόνο έχει όλο αυτό. Δημοσιογράφος αν και είναι μια δουλειά που έχει και αυτή πόνο και φθορά, από την άλλη θεωρώ πως είναι ένα συναρπαστικό επάγγελμα και πιστεύω ότι όλοι όσοι μπήκαν εκεί έχουν αποκομίσει εμπειρίες, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα τις είχαν αποκομίσει.

-Ο Κώστας Μπακογιάννης είναι αυστηρός μπαμπάς;

Καθόλου. (γελάει) Το αντίθετο. Είναι ο άνθρωπος που θα δώσει την σοκολάτα πίσω από την πλάτη μου και θα συνωμοτήσει με τον μικρό να πλύνουν και τα δόντια του για να μην το  καταλάβω. Όταν παίζουν, παίζει κι αυτός σαν παιδί και σκαρώνουν μαζί ζαβολιές. Πολλές φορές κάθομαι και τους χαζεύω και διασκεδάζω με το θέαμα. Ο Κώστας είναι ένας εξαιρετικός μπαμπας, στοργικός και πολύ ενεργός. Τον περιορισμένο ελεύθερο χρόνο που διαθέτει τον αφιερώνει εξολοκλήρου στα παιδιά. Συζητάει πολύ μαζί τους, τα αναλύει, τους δίνει ερεθίσματα και επιστρατεύει πάντα την πειθώ παρά την πίεση και την αυστηρότητα. Όταν παρόλα αυτά αποφασίσει να είναι αυστηρός, που θα είναι για σοβαρό λόγο, είναι πολύ αυστηρός!

“Ο ΚΩΣΤΑΣ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΑΝΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ”

-Βοηθάει στο σπίτι με το παιδί;

Φυσικά. Όταν είμαστε στο σπίτι μοιραζόμαστε εκτός από τις χαρές και τα παιχνίδια, και τις δουλειές και την ευθύνη. Συχνά δε, τα Σαββατοκύριακα θα πάρει τον μικρό να πάνε βόλτα οι δύο τους ή με τα άλλα παιδιά για να μου δώσει λίγο χώρο και ανάσες. Αλλά και τις καθημερινές που είναι ζόρικες και για τους δυο μας, θα τον πάει σχολείο ή ακόμη και θα τον πάρει στο γραφείο αν υπάρχει ανάγκη. Να σου αποκαλύψω επίσης εδώ ότι ο Κώστας ήταν αυτός που άλλαξε την πρώτη πάνα στο παιδί, αφού εγώ τα είχα θαλασσώσει και είχα σηκώσει τα χέρια ψηλά.

-Φοβάσαι μήπως είναι δύσκολο για τον μικρό Δήμο, να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει δυο τόσο δυνατά πρότυπα, όπως οι γονείς του, ώστε να χαράξει τον δικό του δρόμο;

Είναι κάτι που με απασχολεί.  Ωστόσο, έχω μία λογική στον τρόπο με τον οποίο χειρίζομαι το παιδί. Δεν ξέρω αν θα μου βγει. Κανείς δεν έχει σπουδάσει γονιός προφανώς. Προσπαθώ να του εμφυσήσω τρομερή αυτοπεποίθηση, θέλω να τον βοηθήσω να χτίσει μια ξεχωριστή προσωπικότητα και να μπορεί να βλέπει πέρα από τις σκιές των άλλων, όποιοι και αν είναι αυτοί.  Άλλωστε από τόσο μικρός ο Δήμος, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά μας, έχουν απομυθοποιήσει τους χώρους στους οποίους κινούμαστε.

-Θα ήθελες δεύτερο παιδάκι; Ή μετά τον Δήμο έκλεισες ως μητέρα;

Νομίζω ότι είμαστε ήδη πολλοί… (γελάει). Θέλω να σου θυμίσω ότι έχουμε τέσσερα παιδάκια στην οικογένεια και τα άλλα τρία παιδιά του Κώστα τα αγαπώ σαν δικά μου. Τους δίνω όλα αυτά τα χρόνια την ψυχή μου και μου επιστρέφουν απίστευτη αγάπη. Εγώ δεν ονειρευόμουν ποτέ να κάνω πολλά παιδιά. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που έχω ένα παιδάκι και ζω τη μητρότητα και την περιπέτεια του να μεγαλώνεις ένα παιδί, γιατί περί περιπέτειας πρόκειται. Ο Δήμος έχει μία απερίγραπτη σχεση με τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια του και νιώθω πολύ περήφανη για αυτό και πολύ πλήρης.

Λένε συνήθως ότι τα πιο μεγάλα παιδιά ζηλεύουν όταν έρχεται το πιο μικρό αδελφάκι τους, γιατί ως μικρότερο τις περισσότερες φορές, η προσοχή είναι στραμμένη πάνω του. Εσείς είχατε να αντιμετωπίσατε ζηλίτσες όταν γεννήθηκε ο Δήμος;

Όχι, το αντίθετο. Τον αντιμετωπίζουν ως δικό τους παιδί, πως να στο πω. Επειδή είναι και μεγάλη η διαφορά ηλικίας, ο Δήμος είναι το παιδάκι μας, είναι το μωρό μας. Πολλές φορές με ρωτάνε «Πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς τον Δήμο; Τι θα κάναμε;» Είναι συγκινητική η σχέση τους. Τα μεγάλα παιδιά είναι οι καλύτεροι δε βοηθοί μου. Δεν ξέρω πώς θα τα κατάφερνα χωρίς αυτά.

“Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΠΡΟΤΙΜΑΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ PEPPA PIG ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ ΕΙΔΗΣΕΩΝ”

-Ο γιός σου σε βλέπει στην τηλεόραση;

Όχι πολύ. Καμιά φορά μιλάμε πριν το δελτίο και του λέω Δήμο βάλε λίγο να δεις τη μαμά και θα δεις όταν θα χαμογελάω και όταν θα πω καλησπέρα σας κύριες και κύριοι, θα χαμογελάω σε σένα.  Και μου απαντάει: «όχι ρε μαμά θέλω να δω Peppa Pig!» (γελάει)

-Έχεις σκληρό ανταγωνισμό απέναντί σου δηλαδή, το Peppa Pig! (γελάει). Σου κάνει κάποιο σχόλιο; Του τύπου, μαμά ήσουν πολύ όμορφη σήμερα ή σήμερα δεν μου άρεσες γιατί…

Όχι, όχι, γιατί δεν ασχολείται με αυτό. Του φαίνεται μια πολύ κανονική διαδικασία αυτό. Θα μου το πει σε άσχετες στιγμές: «μαμά μου είσαι πολύ όμορφη», αλλά όχι ότι σήμερα στο δελτίο ήσουν πολύ όμορφη. Δεν ξέρω πόσο αντιλαμβάνεται αυτή τη διαδικασία, αλλά νομίζω ότι για το Δήμο είναι μια κανονικότητα. Τον παίρνω πολλές φορές από το skype, έχει και ο ίδιος τρομερή εξοικείωση με το στούντιο (γελάει) με το κοντρόλ, με τη διαδικασία της προετοιμασίας, όλα αυτά. Νομίζω ότι είναι ένα κανονικό παιδί. Του φαίνεται όλο αυτό μια κανονική διαδικασία αλλά ξέρεις όταν σου λέει ότι είσαι όμορφη γενικώς, σε άσχετες φάσεις είναι υπέροχο. Τρελαίνεσαι! Μου λέει: « μαμά είσαι πολύ όμορφη», του λέω: «Δήμο λιώνω» και μπάμ!… κάνω πως πέφτω κάτω (γελάει), αλλά όντως λιώνω.. (γελάει)

 “ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΙ. Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΛΕΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ”

-Όταν παντρεύτηκες τον Κώστα Μπακογιάννη φοβήθηκες μήπως η σχέση σου με έναν πολιτικό επηρεάσει την καριέρα σου;

Αυτή η σκέψη υπήρχε πολύ πριν παντρευτούμε. Οπωσδήποτε ήταν κάτι που σκέφτηκα, αλλά με τον Κώστα τα είχαμε συζητήσει πολύ και πολύ έγκαιρα αυτά τα θέματα και τα είχαμε και πολύ ξεκάθαρα, ότι για να λειτουργήσει αυτή η σχέση και να λειτουργήσουμε και εμείς στις δουλειές μας έχοντας αυτή τη σχέση, θα πρέπει να είμαστε διακριτικοί και ο καθένας να κάνει τη δουλειά του, χωρίς να μπλέκεται στα πόδια του άλλου. Αυτό ήταν και είναι το deal μας. Όπως έχεις διαπιστώσει, ούτε διατυμπανίσαμε ούτε διαφημίσαμε ποτέ τη σχέση μας. Αντιθέτως, πάντα προσπαθούσαμε να την προφυλάξουμε, να μην την εκθέτουμε. Εμείς είμαστε εμείς, η ζωή μας, η οικογένειά μας και η αγάπη μας. Και ο καθένας μία ξεχωριστή προσωπικότητα στο χώρο του.

-Οι παπαράτσι φωτογραφίσεις  εν αγνοία σας σε σκανδαλοθηρικά περιοδικά σε τρόμαζαν τον πρώτο καιρό; Τώρα τις αντιμετωπίζεις  λίγο καλύτερα; ή αισθάνεσαι ότι σπάνε την οικογενειακή σου γαλήνη;

Δεν με τρομάζουν. Συνάδελφοί μου είναι άλλωστε με έναν τρόπο και πάντα είναι ευγενείς απέναντί μου όπως κι εγώ. Ωστόσο δεν μου αρέσει αυτή η διαδικασία και δεν τη θέλω. Και σίγουρα δεν θέλω και αυτό το ζητάω κάθε μα κάθε φορά να υπάρχουν λήψεις των παιδιών μας, ακόμη κι αν είναι σβησμένα τα πρόσωπά τους. Δεν θέλω να εκτίθενται τα παιδιά. Το θεωρώ πολύ λάθος. Αυτό ζητάω κάθε φορά, χωρίς να καυγαδίζω, ζητώντας το πάρα πολύ ευγενικά. Άλλες φορες γίνεται σεβαστό και άλλες όχι.

” ΜΕ ΤΗΝ ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΙΕΡΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ”

– Πως είναι να έχεις πεθερά την Ντόρα Μπακογιάννη που είναι μια πολύ δυναμική γυναίκα; Διότι στην Ελλάδα υπάρχει μια φήμη σχετικά με τη νύφη και την πεθερά…(γελάει)

Είναι εξαιρετικές οι σχέσεις μας. Την Ντόρα Μπακογιάννη την γνώριζα πριν γίνει πεθερά μου βεβαίως και είχαμε μία σχέση αλληλοεκτίμησης. Νομίζω ότι χάρηκε πάρα πολύ όταν μπήκα στην ζωή του γιου της και εγώ χαίρομαι πάρα πολύ που την έχω πεθερά. Είναι απολύτως διακριτική και την ίδια στιγμή, ζεστή και απλόχερη. Ξέρει ότι τη θαυμάζω για χίλιους λόγους και ξέρω ότι με θαυμάζει κι εκείνη για άλλους τόσους. Έχουμε μια ιερή γυναικεία συμμαχία. Μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς νιώθω, πόση πίεση έχω και γιατί, πως είναι η ζωή μου έχοντας οικογένεια, έχοντας μια τόσο μεγάλη επαγγελματική ευθύνη και κινούμενη σε αυτό τον τόσο ιδιαίτερο χώρο και εγώ αντιστοίχως μπορώ να καταλάβω τη δική της διαδρομή, τις δικές της προσπάθειες, αλλά και το δικό της σήμερα. Όλο αυτό έχει οδηγήσει στο να μπορούμε πολλές φορές να λειτουργούμε και κάπως συνθηματικά μεταξύ μας. Δηλαδή δεν χρειάζεται να πούμε πολλά πράγματα για να καταλάβει η μία την άλλη. Αρκεί μία ματιά.

-Εκτός από συνθηματικά λειτουργείται και συνωμοτικά; (γελάει)

Συνωμοτικά για καλό πάντα, μόνο για καλό.

-Επειδή είναι ισχυρή προσωπικότητα, είναι παρεμβατική;

Όχι, κάθε άλλο. Παρεμβατική γίνεται μόνο όταν της δίνουμε εντολές τι να δώσει στα παιδιά να φάνε. Εκεί πολύ απλά σου λέει: εγώ στα εγγόνια μου θα δώσω αυτά που θέλω, στα δικά σας σπίτια κάντε ό,τι θέλετε.

-Έχεις σκεφτεί ποτέ τον εαυτό σου ως πεθερά; Γιατί έχεις και αγόρι.

Εγώ όχι , αλλά το έχουν σκεφτεί άλλοι για λογαριασμό μου και ήδη λυπούνται την νύφη μου. (γελάει)

-Αν έπαιρνες συνέντευξη στον εαυτό σου, ποια ερώτηση θα έκανες στη Σια Κοσιώνη;

Καλά, αυτή είναι τρομερά δύσκολη ερώτηση. Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, δεν ξέρω. Αλλά να σου πω την αλήθεια, δύο τρείς ερωτήσεις που μου ήρθαν τώρα δεν θα στις πω, γιατί είναι πολύ πιθανό να μου τις ρωτήσεις και δεν θέλω. (γελάει) Είμαι σκληρή interviewer και δεν θα ήθελα να το υποστώ αυτό…