Η ΕΙΡΗΝΗ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ THE MINDSET.GR

Συνέντευξη στη Σοφία Τσίπα

Η κα Ειρήνη Βασιλοπούλου είναι η ιδιοκτήτρια του St George Lycabettus στην Αθήνα και του Paradise Hotel στην Άνδρο. Μια γυναίκα με πάθος και όρεξη, ταγμένη στον τουρισμό και την φιλοξενία. Το St George Lycabettus αποτελεί ένα από τα εντελώς κορυφαία ξενοδοχεία της χώρας χάρη στην επιμονή και το όραμά της. Εμείς είχαμε τη χαρά πιούμε μαζί της ένα καφέ και να ακούσουμε τις σκέψεις της για τα ξενοδοχεία, το μουσείο τουρισμού αλλά και για το τρίπτυχο “Τουρισμός, Πολιτισμός, Δεξαμενή Ιδεών” πάνω στο οποίο έχει δουλέψει αρκετά.

-Θα ήθελα να μου μιλήσετε για την οικογένειά σας και τον πατέρα σας ο οποίος δημιούργησε το Lycabettus. Ποιο ήταν το όραμά του, πώς ήταν το ξεκίνημα;

Εδώ λοιπόν, στη θέση που βρίσκεται σήμερα το St George Lycabettus ήταν το σπίτι μας. Ο πατέρας, που ήταν αρχηγός στον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, αποφάσισε να το κάνει ξενοδοχείο, παρά   τις πολλές προτάσεις που είχαμε τότε να γίνουν πολυτελή διαμερίσματα. Ήταν η περίοδος που μόλις είχε γίνει και το Χίλτον. Το σπίτι μας μάλιστα το έχει ζωγραφίσει ο Μαλάμος ο ζωγράφος. Έμενε απέναντι και το είχε ζωγραφίσει τη στιγμή που ήρθαν οι μπουλντόζες να το γκρεμίσουν. Είχε πιάσει αυτή τη στιγμή και μας το έκανε δώρο με τη συμπλήρωση 25 χρόνων του ξενοδοχείου.

–Άρα γκρεμίσατε το σπίτι για να χτίσετε στη θέση του ξενοδοχείο.

Ναι, αλλά δεν ήτανε μόνο το σπίτι ήτανε και μια παλιά πολυκατοικία που νοικιάζαμε. Κανείς από την οικογένεια δεν ήξερε ξενοδοχειακά βέβαια. Εγώ έχω σπουδάσει νομικά, οπότε ήμουν στο πανεπιστήμιο και ο πατέρας μου ανέθεσε το management για μία δεκαετία σε μια γαλλική εταιρεία. Από εκεί έχουν παραμείνει και κάποια ονόματα όπως το Grande Balcon.  Ο πατέρας μου στα τέσσερα χρόνια δυστυχώς έπαθε καρδιακή προσβολή με όλα αυτά τα δύσκολα γιατί στην αρχή ήταν όλα δύσκολα.

– Από το άγχος…

Έφυγε πολύ νέος, 59 ετών και εμείς είχαμε αυτή τη δεκαετή σύμβαση με τη γαλλική εταιρεία. Δηλαδή περάσαμε άλλα 4-5 χρόνια μαζί τους. Στη συνέχεια αποφασίσαμε, ο άντρας μου κι εγώ, δικηγόροι και οι δύο να αναλάβουμε το managmet εμείς, παρά το γεγονός ότι δεν ξέραμε και πολλά γύρω από τα ξενοδοχειακά. Νομίζω σε καλό μας βγήκε. Τα παιδιά μας σπούδασαν ξενοδοχειακά. Τώρα έχουμε συμπληρώσει περίπου 40 χρόνια στη διεύθυνση του ξενοδοχείου.

-Ποιο είναι το δικό σας όραμα;

Το όραμά μας φέρει τον τίτλο: “Τουρισμός, Πολιτισμός, Δεξαμενή Ιδεών” . Αυτό σημαίνει ότι μέσα από τους χώρους μας,  θέλουμε να προβάλλουμε  την ιστορία, τον πολιτισμό της Ελλάδας σ’ αυτούς που μας επισκέπτονται. Πως το κάνουμε; Ας πιάσω την Άνδρο που είναι πιο απλό ίσως. Ο παππούς μου, όταν είχε πάει στην  Άνδρο  εκτός από το πανδοχείο δημιούργησε και ένα εργοστάσιο που έφτιαχνε κολώνες πάγου. Δεν υπήρχε τότε ηλεκτρικό ψυγείο. Μιλάμε για το 1930 , 1935. Αυτό το εργοστάσιο, το βρήκαμε τελείως καταστραμμένο. Το αναπαλαιώσαμε και το κάναμε μουσείο λαογραφίας και χριστιανικής τέχνης.  Του άντρα μου του άρεσε η Βυζαντινή αγιογραφία και γι’ αυτό έκανε αυτή την πρωτότυπη δουλειά. Βρήκε τους μεταβυζαντινούς αγιογράφους της Άνδρου και εγώ μαζί με την κυρία  Κατερίνα Κορρέ ασχοληθήκαμε με το λαογραφικό κομμάτι που προβάλλει τα επαγγέλματα  της Άνδρου. Έχουμε θεσπίσει 3 γιορτές.  Τη γιορτή του λεμονιού γιατί βγάζει ωραία λεμόνια η Άνδρος, τους δρόμους του τυριού,  του κρασιού και του ζυμωτού ψωμιού και κάθε χρόνο διοργανώνουμε μια έκθεση η οποία προβάλλει τους ανθρώπους και την ιστορία του νησιού.

– Η γιορτή του λεμονιού κάθε πότε γίνεται ;

Αυτή γινόταν κοντά στο Πάσχα  ή μάλλον το Πάσχα αλλά αυτά τα δύο χρόνια δεν έγινε λόγω του κορονοιού.

– Και οι δρόμοι του τυριού;

Του Αγίου Πνεύματος συνήθως. Τώρα όλες αυτές οι γιορτές τα τελευταία δύο χρόνια έχουν ατονήσει.  Τώρα εδώ τι κάνουμε. Ο πολιτισμός δεξαμενής ιδεών που λέω. Κατ’ αρχήν έχουμε παραχωρήσει ένα χώρο για να στεγαστεί το μουσείο τουρισμού το οποίο προσπαθούμε να γίνει μεγαλύτερο και να βρούμε ένα μεγαλύτερο κτίριο. Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο είναι ότι σε όλους τους ορόφους υπάρχει ένα ελληνικό θέμα. Αρχαία Ελλάδα, αγγεία, σύγχρονοι Έλληνες ζωγράφοι, αθάνατοι Έλληνες, Μαρία Κάλλας. Φέτος γιορτάσαμε τα 30 χρόνια του θεσμού και έχει ας πούμε ένα μικρό λογοπαίγνιο η φράση δεξαμενή ιδεών. Έχει σχέση με την περιοχή που λέγεται δεξαμενή. Έχει ζήσει εδώ ο Παπαδιαμάντης, ο  Καζαντζάκης. Τους έχουμε αφιερώσει και δωμάτια μέσα στο ξενοδοχείο.

-Δεν το γνώριζα, υπάρχει δωμάτιο που είναι αφιερωμένο στον Παπαδιαμάντη.

Ναι, όπου μέσα έχει 5-6 βιβλία του και έχει και ένα logo από τον Παπαδιαμάντη στο τοίχο. Υπάρχει κάτι ανάλογο με τον Καζαντζάκη,  και τον Ελύτη.

– Μιλήστε μου για τις υπηρεσίες σας.  Τι είναι αυτό που κάνει το St. George Lycabettus να ξεχωρίζει;

Ίσως έχει μείνει αυτό το σπιτικό να το πω έτσι.  Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο είναι ότι είμαστε με τους συνεργάτες  μας πολλά χρόνια και αυτό θυμίζει οικογένεια. Οι πελάτες μας έρχονται σαν φιλοξενούμενοι και φεύγουνε σαν φίλοι. Βέβαια το πιο γνωστό από όλα είναι η θέα μας.

– Για την οποία βραβευτήκατε κιόλας στα luxury hotels ότι έχετε την καλύτερη της Αθήνας.

Βραβευτήκαμε ναι!  Πήγαμε με την κόρη μου να πάρουμε το βραβείο. Πήγε η κόρη μου να τους ευχαριστήσει και στη συνέχεια της λένε: περιμένετε έχετε και άλλο ένα βραβείο. Τι άλλο έχουμε ρωτάει; Το βραβείο του ξενοδοχείου με την καλύτερη θέα της Ευρώπης!

-Το πρώτο βραβείο ποιο ήτανε;

Η καλύτερη θέα της Αθήνας και όταν φτάσαμε εκεί μας είπανε ότι πήραμε και δεύτερο.

– Τι αποτελεί έμπνευση για εσάς;

Έμπνευση είναι για τον καθένα όχι μόνο για μένα όταν βρίσκεται σε ένα αντικείμενο δουλειάς, όπου αγαπάει και προσπαθεί για το καλύτερο.  Από εκεί ξεκινάει. Αυτό που προσπαθούμε εμείς, πριν προβάλλουμε την ελληνική γαστρονομία, να προβάλλουμε τον πολιτισμό, να προβάλλουμε αυτό που έχει η Αθήνα μας, η οποία είναι γεμάτη πολιτισμό όπου και να στρίψεις το κεφάλι σου.

– Ποια ξενοδοχεία θαυμάζετε και έχουν αποτελέσει έμπνευση για εσάς; Σε παγκόσμιο επίπεδο γιατί φαντάζομαι ότι θα έχετε μείνει σε πάρα πολλά ξενοδοχεία.

Καθετί καινούργιο που ανοίγει εγώ το επισκέπτομαι. Από κει ασφαλώς υπάρχουν εμπνεύσεις. Μου αρέσει πιο πολύ να διατηρήσω αυτή την επαφή με τα γαλλικά ξενοδοχεία. Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω μια τάση προς τα εκεί.

-Υπάρχει κάποιο ξενοδοχείο συγκεκριμένο που να σας έμεινε αξέχαστο; Να πείτε σαν αυτό δεν έχω δει κάτι άλλο στη ζωή μου, δηλαδή να έχει μείνει μέσα σας ,να σας είχε αφήσει κάτι, αποτύπωμα.

Απ’ το καθένα νομίζω παίρνω κάτι. Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο. Κάθε ένα έχει τη δική του γοητεία.  Το κάθε ξενοδοχείο μπορεί να προβάλλει ένα δικό του προσωπικό στοιχείο και αυτό να το κάνει ιδιαίτερο και αυτή την ιδιαιτερότητα πρέπει όλοι να την προβάλλουμε.

-Έχετε φιλοξενήσει πολλά γνωστά και σημαντικά πρόσωπα από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Τι είναι αυτό που αποζητούν περισσότερο και αν έχετε να μας αφηγηθείτε κάποιο…. ιδιαίτερο περιστατικό;

Η αλήθεια είναι πως είχαμε την τύχη να φιλοξενήσουμε πολλούς ανθρώπους και του πνεύματος και πολιτικούς και μας δίνει χαρά αυτό, γιατί όταν έρχονται εδώ εκτός του ότι αποζητούνε μια άλφα περιποίηση, μια ωραία θέα, αποζητούν και privacy.  Θα σας πω τώρα έτσι ένα μικρό γεγονός. Παλαιότερα είχε έρθει ο πρωθυπουργός μιας χώρας. Της Φινλανδίας ή Σουηδίας, δεν θυμάμαι. Είχε κλείσει ο άνθρωπος ένα δωμάτιο μέσα από  πρακτορείο. Όταν μάθαμε ότι θα φιλοξενούσαμε αυτό το πρόσωπο του κάναμε upgrade. Εκείνος με κανένα τρόπο δεν ήθελε να δεχθεί αυτή την παροχή μας και  δεν το δέχθηκε τελικά. Το θεωρούσε λάθος νοοτροπία!

-Θα ήθελα να αναφερθούμε στο εστιατόριο, που έχει μάλιστα βραβευθεί ως το εστιατόριο με την καλύτερη θέα στην Ευρώπη στα Luxury Hotel Awards στην Ελβετία! Μιλήστε μου λίγο γι’ αυτό ,τι γεύσεις θα απολαύσει κάποιος , πέρα από τη μοναδική θέα, πως θα το αισθανθεί;

Επιμένουμε στην ελληνική γαστρονομία. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι οι σεφ μας όπου επικεφαλής είναι ο κύριος Μήλιος , ο κύριος Ντούρος sous σεφ και μια δεκαμελής ομάδα, παίρνουν ένα προϊόν ελληνικό,  τον μουσακά για παράδειγμα και τον φτιάχνουν με έναν τρόπο ιδιαίτερο. Τον πειράζουν, όπως λέμε. Επίσης έχουμε και ένα μικρό μπαλκόνι, το chefs garden όπως το ονομάζουμε, που διαθέτει όλα τα αρωματικά ώστε όλα τα υλικά που χρησιμοποιούμε να είναι φρέσκα και ελληνικά.

Θα ήθελα να αναφερθούμε στο Μουσείο Τουρισμού που έχετε δημιουργήσει μετά από επίπονες προσπάθειες, πως ξεκίνησε και ποιο είναι το επόμενο βήμα;

Είχα την τιμή να είμαι πρόεδρος του Συνδέσμου Γυναικών στον Τουρισμό. Αυτό έγινε πριν από είκοσι χρόνια. Συμμετείχα ως ομιλήτρια σε ένα συνέδριο στην Αθήνα για τον τουρισμό. Εκεί γνώρισα την κυρία Μπάρτζου που ήταν στον ΕΟΤ της Ιταλίας.  Ξεκινήσαμε λοιπόν ως διεθνής σύλλογος και σιγά- σιγά από την στιγμή που έπεσε η ιδέα του Μουσείου Τουρισμού αποφασίσαμε να το κρατήσουμε ελληνικότατο, να μην έχουμε σχέση με τον διεθνή οργανισμό των γυναικών στο τουρισμό δηλαδή.  Το πρώτο μας βήμα ήταν να παραχωρήσουμε έναν χώρο στο Σύνδεσμο δίπλα μας εδώ, στην στην οδό  Δεινοκράτους ,στον οποίο να τοποθετήσουμε τις συλλογές που μας έχουν χαρίσει και μετά σιγά – σιγά να μπορέσουμε να κάνουμε το μεγαλύτερο βήμα .

Πρόκειται για Μουσείο μοναδικό στο χαρακτήρα του….

Ακριβώς. Είναι ένα Μουσείο που προφέρει στον επισκέπτη έναν ιστορικό περίπατο αρχίζοντας από τους περιηγητές που επισκέπτονταν την Ελλάδα για τις αρχαιότητες, προχωρά στην μεταπολεμική Ελλάδα όπου χτίστηκαν τα πρώτα ΞΕΝΙΑ σε τόπους φυσικού κάλους με ιστορικό ενδιαφέρον. Η μόνιμη έκθεση του μουσείου παρουσιάζει αντιπροσωπευτικά ενθυμήματα, τοποθετημένα με θεματική σειρά, ώστε να διαγράφεται η ιστορική πορεία του ελληνικού τουρισμού, από τον περιηγητισμό  και τον κρατικό σχεδιασμό έως την ιδιωτική πρωτοβουλία.